top of page

“Sabahattin Alileri radyodan öğrendim, Nazımları radyodan öğrendim.”

“Yabancı uyruklu olduğumuz için dilenemiyorduk bile. Dilenmemiz bile yasaktı.”

“13 yaşındaydım, babam dedi ki bana ‘ferace giyeceksin’, ‘baba giymeyeceğim, niye giyeyim bunu, benim kimseden saklayacak ayıbım yok ki.’

“Kendimden geçecek kadar büyük bir aşk ki onun peşine takılıp geldim.”

“Bir ömrü bir insana harcadım. Oğluna da harcadım, babasına da harcadım. Ha, pişman mıyım? Hayır. Çok güzel bir duyguydu.”

“On yaşıma kadar otobüse binmedim.”

“Göçmenlik korkunç bir şey; Yunanistan’a gidiyorsun, ‘Çingene,’ diyorlar, Türkiye’ye geliyorsun ‘Gavur,’ diyorlar, bu kadar basit. Ama ben insanım.”

“Ürettiğin sürece, merak ettiğin sürece yaşıyorsun demektir.”

“İnsanların birbirlerine zaman ayırmaları çok önemli.”

Ses Kaydı

00:00 / 01:04

Deşifre

Fotoğraflar

Görüşme Notu

1955’te Yunanistan’da, 40 haneli bir orman köyünde doğmuş ve orada büyümüş. Önceki kuşaktakiler orduya asker vermedikleri için Osmanlı döneminde sürülmüş oraya. Köydeki hayatı elektriksiz, susuz, telefonsuz ve bir sürü şeysiz geçmiş ama güzelmiş. Radyonun yeri apayrı hatıralarında.

1978 yılında siyasi nedenlerle eşi ve oğluyla beraber Türkiye’ye göç etmişler. Eşi Meriç’i gizlice geçmek zorunda kalmış.

Buraya geldikten sonraki hayatı bilhassa göçmenliğin getirdiği zorluklarla mücadele ederek geçmiş. Göçmenlikle, yersiz-yurtsuz olmakla ilgili anlatısı hikâyesinin ağırlıklı kısmını oluşturdu zaten. Bir de yaşadığı büyük aşk ve ailesi. Eşini genç yaşta kaybetmiş, “Gözüm başkasını görmedi,” diyor, onu aşkla anıyor hâlâ.

İki kız kardeşi var. Onlar daha önce göç etmiş Türkiye’ye. Burada kalabalık bir evde yaşarken arka arkaya annesini, babasını ve bir kız kardeşini kaybediyor. Bu kayıpların kendileri de, izleri de taze, o kalabalık evden sadece kedilerle paylaştığı eve geçiş dönemi ve bu deneyimin yaşattığı yalnızlık duygusu, zorluk da öyle. Bilhassa kız kardeşinin kaybını anlatırken acısı hemen sesine yansıyor. Her seferinde.

O kadar çok ve farklı iş yapmış ki geçim için, hepsini sayamadı bile. Şu an kız kardeşinin ofisini çekip çeviriyor, bir de elişi yapıyor.

Kahvelerimiz eşliğinde çevrimiçi yaptık görüşmemizi. Yüz yüze görüşebilmeyi isterdim. Umuyorum ki ileride…

 

Bu görüşme Aslı Takanay tarafından 09.09.2020 tarihinde yapıl

  • YouTube
  • Instagram
  • Twitter
  • Facebook
bottom of page