1969 yılında Niğde’de ailenin ilk çocuğu olarak dünyaya geliyor. Babası Niğde’de öğretmenlik yaparken iş imkanları tükenince İstanbul’a geliyor. İşçi olarak bir fabrikaya giriyor ve İstanbul’un eski mahallerinden birine yerleşiyor. Memlekete gidip evlenip dönüyor. Doğuma yakın anne Niğde’ye gidiyor ve o yüzden Niğde’de doğuyor ve tekrar İstanbul’a dönülüyor.

​

Büyüdüğü yer eski İstanbul’un eski mahallerinden biri ve çocukluk yılları boyunca önemli bir yer tutuyor. Akrabalar, komşular ve her daim memleketten gelen misafirler ve çocuklarla kalabalık bir evde büyüyorlar. Niğde’nin İstanbul şubesi gibi misafir hiç bitmiyor, anne hep mutfakta “annem onlara nasıl dayandı katlandı?” diye soruyor.

​

Mahalleye ilk gelen televizyon onların. Bütün mahalle her akşam misafir, televizyon kapanana kadar. Nasıl okudum, nasıl ders çalıştım bilmiyorum diyor. Vasfiye teyze ile televizyon izleme maceralarına gülüyor. Onun her seyrettiğini yaşayarak, katılımcı olarak izlemesi komik ve hoş anılar bırakmış ama bir yandan da hiç yalnız ve sakin kalamama duygusu var. Çocukluk anılarında bir de babaannenin özel yeri var.

Sonra o mahalleden ayrılış, lise yılları ve yeni gidilen bir başka mahalle, yeni inşa olan bir site hayatı başlıyor.

 

Sendikanın kooperatifi ile inşa olmuş bir mahalle onun lokali ile yeni bir çevre ve ilişkiler başlıyor. Lokalin kullanımı üzerinden mekân ve cinsiyet ilişkisi anlatısı ilgi çekici.

​

Zaten bütün yaşam alanlarını çok detaylı anlatıyor mekânların üzerinde önemli bir etkisi var, özellikle de yıllarını geçirdiği ve bir gün koparıldığı kampüsün.

​

Görüşme Tül Akbal Süalp tarafından,

​

​